ကာကဇာတ္ေတာ္...
ကာကဆိုတာ က်ီးကို ေခၚပါတယ္...
သည္ဇာတ္ေတာ္ကေတာ့ ပုထုဇဥ္တို႔ရဲ႕ သေဘာသဘာ၀ေလးပါ...
မင္းမသိ ဗာရာဏသီေပါ့ေနာ္...
အဲဒီဗာရာဏသီျပည့္က မင္းႀကီးမွာ သားေတာ္ႏွစ္ပါး ထြန္းကားခဲ့တယ္ေလ... သားေတာ္ေတြ အရြယ္ေရာက္လာတဲ့အခါ သားႀကီးကို အိမ္ေရွ႔မင္းရာထူး... သားငယ္ကိုေတာ့ စစ္သူႀကီးရာထူးေပးတယ္ ဒါကေတာ့ ထံုးစံေပါ့ေလ... အႀကီးကို ဦးစားေပးရတာေပါ့... ဒီလိုနဲ႔ ဖခင္မင္းႀကီး နတ္ရြာစံတဲ့အခါ သားႀကီးအိမ္ေရွ႔မင္းက ရွင္ဘုရင္လုပ္ ညီငယ္စစ္သူၾကီးက အိမ္ေရွ႔မင္းလုပ္ရမွာေပါ့... ဒါေပမဲ့ အကိုႀကီးျဖစ္သူက ငါရွင္ဘုရင္မလုပ္ခ်င္ကြာ ညီငယ္ မင္းဘဲ ရွင္ဘုရင္လုပ္ပါဆိုၿပီး ညီငယ္ကို ရွင္ဘုရင္ရာထူး ေပးလိုက္တယ္ေလ... ဒီလိုေပးၿပီး အကိုျဖစ္သူကေတာ့ ေက်းရြာတစ္ရြာမွာ သာမန္ရြာသားတစ္ေယာက္ကဲ့သို႔ ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္း သြားေနပါတယ္... သည္အခ်ိန္ အကိုႀကီးျဖစ္သူရဲ႕ စိတ္ဓာတ္ေကာင္းေလး အတုယူ ၾကည္ညိဳဖြယ္ရာ အရမ္းေကာင္းလွပါတယ္...
ေနာက္တစ္ခါ ညီငယ္ျဖစ္သူမွာ မင္းစည္းစိမ္ေတြနဲ႔ အခြန္အတုတ္ေတြ ေျမာက္မ်ားစြာရၿပီး ႀကီးပြားခ်မ္သာေနတာကို အကိုႀကီးျဖစ္သူမွာ ေတြ႔လာရျပန္ေတာ့ ကိုႀကီးမွာ စိတ္ေတြက ေဖာက္ျပန္လာျပန္တယ္ေလ ကိေလသာလို႔ေခၚတဲ့ တဏွာေလာဘေလးက လိုခ်င္ျပန္တယ္... ဒါနဲ႔ပဲ မရရေအာင္ ၾကံေဆာင္လို႔ အကိုႀကီး ရွင္ဘုရင္ျဖစ္လာျပန္ပါတယ္... ခုတစ္ခါက်ေတာ့ ယုတ္မာလွတဲ့အကို ညီထံမွ သူတစ္ပါးမေပးလိုတာကို အတင္းမတရား လုယူျပန္ပါတယ္...
ဒီလို သာယာ၀ေျပာတဲ့ တိုင္းျပည္ႀကီးနဲ႔ ေနရတာေတာင္ ေလာဘေလးက ျပည့္စံုၿပီလားဆိုေတာ့ လိုေနေသးတယ္တဲ့... နီးစပ္ရာတိုင္းျပည္ေတြ တိုက္ခိုက္သိမ္းပိုက္ေနလိုက္တာ အမ်ားျပည္သူေတြ စိတ္ဆင္းရဲ ကိုယ္ဆင္းရဲနဲ႔ ေနာက္ဆံုး သိၾကားမင္းက လာေရာက္ဆံုးမသြားရပါတယ္...
စိတ္ေတြ အၿမဲ ေဖါက္ျပန္ေျပာင္းလဲေနတယ္... ပုထုဇဥ္တို႔ရဲ႕စိတ္ဟာ ခုတစ္မ်ဳိး ေတာ္ၾကာတစ္မ်ဳိးပါပဲ... အရိယာလို႔ေခၚဆိုသူမ်ားရဲ႕ စိတ္ကေတာ့ တသမတ္တည္း မယိမ္းမယိုင္ ေက်ာက္စာတိုင္ကဲ့သို႔တဲ့.. ၿမဲျမန္ခိုင္ၿမဲပါတယ္ ဒါ့ေၾကာင့္ ေထရ လို႔လည္းေခၚဆိုတယ္...
ေထရ၀ါဒဆိုတာ မေဖါက္မျပန္ ျမဲျမန္ခိုင္ခံ့ပါတယ္...
ကာကဆိုတာ က်ီးကို ေခၚပါတယ္...
သည္ဇာတ္ေတာ္ကေတာ့ ပုထုဇဥ္တို႔ရဲ႕ သေဘာသဘာ၀ေလးပါ...
မင္းမသိ ဗာရာဏသီေပါ့ေနာ္...
အဲဒီဗာရာဏသီျပည့္က မင္းႀကီးမွာ သားေတာ္ႏွစ္ပါး ထြန္းကားခဲ့တယ္ေလ... သားေတာ္ေတြ အရြယ္ေရာက္လာတဲ့အခါ သားႀကီးကို အိမ္ေရွ႔မင္းရာထူး... သားငယ္ကိုေတာ့ စစ္သူႀကီးရာထူးေပးတယ္ ဒါကေတာ့ ထံုးစံေပါ့ေလ... အႀကီးကို ဦးစားေပးရတာေပါ့... ဒီလိုနဲ႔ ဖခင္မင္းႀကီး နတ္ရြာစံတဲ့အခါ သားႀကီးအိမ္ေရွ႔မင္းက ရွင္ဘုရင္လုပ္ ညီငယ္စစ္သူၾကီးက အိမ္ေရွ႔မင္းလုပ္ရမွာေပါ့... ဒါေပမဲ့ အကိုႀကီးျဖစ္သူက ငါရွင္ဘုရင္မလုပ္ခ်င္ကြာ ညီငယ္ မင္းဘဲ ရွင္ဘုရင္လုပ္ပါဆိုၿပီး ညီငယ္ကို ရွင္ဘုရင္ရာထူး ေပးလိုက္တယ္ေလ... ဒီလိုေပးၿပီး အကိုျဖစ္သူကေတာ့ ေက်းရြာတစ္ရြာမွာ သာမန္ရြာသားတစ္ေယာက္ကဲ့သို႔ ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္း သြားေနပါတယ္... သည္အခ်ိန္ အကိုႀကီးျဖစ္သူရဲ႕ စိတ္ဓာတ္ေကာင္းေလး အတုယူ ၾကည္ညိဳဖြယ္ရာ အရမ္းေကာင္းလွပါတယ္...
ေနာက္တစ္ခါ ညီငယ္ျဖစ္သူမွာ မင္းစည္းစိမ္ေတြနဲ႔ အခြန္အတုတ္ေတြ ေျမာက္မ်ားစြာရၿပီး ႀကီးပြားခ်မ္သာေနတာကို အကိုႀကီးျဖစ္သူမွာ ေတြ႔လာရျပန္ေတာ့ ကိုႀကီးမွာ စိတ္ေတြက ေဖာက္ျပန္လာျပန္တယ္ေလ ကိေလသာလို႔ေခၚတဲ့ တဏွာေလာဘေလးက လိုခ်င္ျပန္တယ္... ဒါနဲ႔ပဲ မရရေအာင္ ၾကံေဆာင္လို႔ အကိုႀကီး ရွင္ဘုရင္ျဖစ္လာျပန္ပါတယ္... ခုတစ္ခါက်ေတာ့ ယုတ္မာလွတဲ့အကို ညီထံမွ သူတစ္ပါးမေပးလိုတာကို အတင္းမတရား လုယူျပန္ပါတယ္...
ဒီလို သာယာ၀ေျပာတဲ့ တိုင္းျပည္ႀကီးနဲ႔ ေနရတာေတာင္ ေလာဘေလးက ျပည့္စံုၿပီလားဆိုေတာ့ လိုေနေသးတယ္တဲ့... နီးစပ္ရာတိုင္းျပည္ေတြ တိုက္ခိုက္သိမ္းပိုက္ေနလိုက္တာ အမ်ားျပည္သူေတြ စိတ္ဆင္းရဲ ကိုယ္ဆင္းရဲနဲ႔ ေနာက္ဆံုး သိၾကားမင္းက လာေရာက္ဆံုးမသြားရပါတယ္...
စိတ္ေတြ အၿမဲ ေဖါက္ျပန္ေျပာင္းလဲေနတယ္... ပုထုဇဥ္တို႔ရဲ႕စိတ္ဟာ ခုတစ္မ်ဳိး ေတာ္ၾကာတစ္မ်ဳိးပါပဲ... အရိယာလို႔ေခၚဆိုသူမ်ားရဲ႕ စိတ္ကေတာ့ တသမတ္တည္း မယိမ္းမယိုင္ ေက်ာက္စာတိုင္ကဲ့သို႔တဲ့.. ၿမဲျမန္ခိုင္ၿမဲပါတယ္ ဒါ့ေၾကာင့္ ေထရ လို႔လည္းေခၚဆိုတယ္...
ေထရ၀ါဒဆိုတာ မေဖါက္မျပန္ ျမဲျမန္ခိုင္ခံ့ပါတယ္...
ဤမွာနား၏...
အပူၿငိမ္းလို႔ ခ်မ္းသာကိန္းပါေစ...
ဦးေလာကနာထ
၁.၂၁.၂၀၁၀
ဇာတ္ေတာ္အက်ယ္ဖတ္လိုပါက ---ဇာတက၊ ႒၊ ၄၊ ၁၆၈--- ကို ရွာဖတ္ပါေလ...
No comments:
Post a Comment